Informacje dla wierzyciela
W niniejszym informatorze przedstawione są podstawowe informacje o egzekucji sądowej, jak również podstawowe kroki do sporządzenia wniosku egzekucyjnego.
Egzekucja sądowa to postępowanie mające na celu przymusowe wyegzekwowanie od dłużnika należnego wierzycielowi świadczenia. Wyłącznie właściwym do przeprowadzenia egzekucji sądowej w zakresie świadczeń pieniężnych i świadczeń niepieniężnych jest komornik sądowy.
Podstawą egzekucji jest tytuł wykonawczy.
Ważne aby do komornika złożyć tytuł egzekucyjny (np. orzeczenie sądu) wraz z klauzulą wykonalności (w oryginale) i wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego.
We wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego zgodnie z art. 797 kpc należy wskazać:
Komornika do którego wniosek jest kierowany, a w przypadku wyboru Komornika oświadczenie o wyborze Komornika przez wierzyciela, następnie świadczenie, które ma być spełnione, oraz sposób egzekucji. Świadczenie, to najczęściej kwota pieniężna, którą dłużnik ma zapłacić wierzycielowi zgodnie z tytułem wykonawczym. We wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego należy wymienić daty od których komornik będzie liczył odsetki. Należy pamiętać, iż nie można żądać więcej ponad to co wynika z tytułu wykonawczego.
Wniosek powinien zawierać także sposób egzekucji, czyli to nic innego jak rodzaj mienia dłużnika do którego wierzyciel kieruje egzekucję. W ramach egzekucji świadczeń pieniężnych wyróżnia się następujące sposoby egzekucji:
- egzekucję z ruchomości
- egzekucję z wynagrodzenia za pracę
- egzekucję z rachunków bankowych
- egzekucję z innych wierzytelności
- egzekucję z praw majątkowych
- egzekucję z nieruchomości
- uproszczoną egzekucję z nieruchomości
- egzekucję ze statków morskich
To wierzyciel z reguły najlepiej zna sytuację swojego dłużnika, wie jakim majątkiem dłużnik dysponuje w tym np. (jakim porusza się on samochodem, gdzie pracuje, w jakim banku posiada konto). W celu skutecznej egzekucji wiedzą tą należy podzielić się z komornikiem, co znacznie ułatwia i przyspiesza postępowanie egzekucyjne.
Numer EPU ID komornika to 1059.
Wiedza o majątku dłużnika.
W przypadku, gdy wierzyciel nie posiada takiej wiedzy i nie wie czy jego dłużnik posiada jakikolwiek majątek. W takim wypadku wierzyciel może ograniczyć się tylko do wymienienia sposobów egzekucji, które ma zastosować komornik. Obowiązkiem komornika jest wezwać dłużnika do złożenia wyjaśnień na podstawie art. 801 KPC. Jeżeli złożone przez dłużnika wyjaśnienia nie doprowadzą do ujawnienia mienia wystarczającego do przeprowadzenia skutecznej egzekucji, wtedy wierzyciel ma do wyboru:
• złożenie wniosku do sądu o nakazanie dłużnikowi wyjawienia majątku (art. 913 KPC),
• zlecenie komornikowi poszukiwanie za wynagrodzeniem majątku dłużnika (797 KPC).
Przy egzekucji należności alimentacyjnych, komornik z urzędu przeprowadzi dochodzenie w celu ustalenia zarobków i stanu majątkowego dłużnika oraz jego miejsca zamieszkania (art. 1086 KPC).
Wierzyciel składający wniosek o egzekucję alimentów lub renty mającej charakter alimentów we wniosku egzekucyjnym nie ma obowiązku wskazywania sposobu egzekucji. Obowiązkiem komornika jest zastosowanie niezbędnych sposobów egzekucji z urzędu, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości. Wierzyciel alimentacyjny ma obowiązek wskazania świadczenia, które ma być wyegzekwowane ma również obowiązek współdziałania z komornikiem i udzielania mu informacji mogących mieć wpływ na skuteczność egzekucji.
Wyjawienie majątku.
Wyjawienie majątku jest pomocniczym środkiem egzekucyjnym służącym do uzyskania od dłużnika informacji o jego majątku w celu zapewnienia skutecznej egzekucji świadczeń pieniężnych. Wniosek o wyjawienie majątku składa się do sądu ogólnej właściwości dłużnika tzn. sąd w którego okręgu dłużnik ma miejsce zamieszkania. W przypadku, gdy dłużnikiem jest osoba prawna lub inny podmiot nie będący osobą fizyczną, wówczas sądem właściwym jest sąd miejsca ich siedziby. Regulują to szczegółowo art. 913 KPC – 920 KPC.
Zlecenie komornikowi poszukiwania za wynagrodzeniem majątku dłużnika.
Powyższe uregulowane jest w art. 797(1) KPC. Należy pamiętać, iż instytucja poszukiwania przez komornika za wynagrodzeniem majątku dłużnika jest ściśle związana z toczącym się postępowaniem egzekucyjnym. Służy ono ustaleniu majątku dłużnika niezbędnego do zaspokojenia wierzyciela. Wniosek o poszukiwanie majątku dłużnika można złożyć tylko w ramach toczącego się postępowania egzekucyjnego. Wniosek podlega opłacie na podstawie art. 53 a Ustawy o komornikach sądowych i egzekucji. W przypadku otrzymania takiego wniosku, komornik pobiera od wierzyciela opłatę w wysokości 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (aktualnie jest to 84,68 zł). W razie nie uiszczenia opłaty w terminie 7 dni od otrzymania wezwania, komornik zwraca wniosek zawierający zlecenie poszukiwania majątku. W razie odnalezienia majątku dłużnika w trybie określonym w ust. 1 komornik pobiera opłatę stałą w wysokości 5% szacunkowej wartości tego majątku, nie więcej jednak niż 100% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Opłata ta ulega zmniejszeniu o kwotę opłaty pobranej na podstawie ust.1. Przepis art.49 ust.3 stosuje się odpowiednio. Komornik może również wezwać wierzyciela o zaliczki na pokrycie wydatków gotówkowych związanych z poszukiwaniem majątku dłużnika. Wydatki te obejmują koszt zapytań do odpowiednich urzędów oraz koszt przesyłki listowej poleconej i aktualnie przedstawiają się następująco:
1. Opłata za poszukiwanie majątku dłużnika: 100,00 zł.
2. Zaliczka na korespondencję: 43,20 zł.
3. Urząd Skarbowy: 36,00 zł.
4. Ewidencja Gruntów i Budynków: 4,32 zł.
5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych: 45,44 zł.
Wykaz aktów prawnych:
- Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks Postępowania Cywilnego
- Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji
- Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie pomocy lub asystowania komornikowi przez Policję lub Straż Graniczną przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych
- Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów.
